Nöbetçi Eczaneler
Sabahları pencereden dışarı baktığınızda, gökyüzü artık mavi değil; daha çok griyle beyaz arasında gidip geliyor.
Rüzgârın yönü değişti, kuş seslerinin yerini baca dumanı aldı. Şehir, yavaş yavaş kışın sessizliğine hazırlanıyor.
Soğuk hava, sadece mevsimi değil, insanın ruh hâlini de değiştiriyor. Yazın telaşı, kalabalığın gürültüsü, yerini daha sakin, daha içe dönük bir yaşama bırakıyor.
Caddelerde kalın montlar, kafenin önünde buğulu bardaklar, elinde poşetle hızla yürüyen insanlar… Her şey bir mesaj veriyor: “Kış başladı.”
Ama kış sadece soğuk değildir; sabrın, dayanışmanın ve paylaşmanın mevsimidir.
Bir komşunun kapısına bırakılan çorba, yolda üşüyen bir sokak kedisine uzatılan el, insanı ısıtan en güzel anlardan biridir.
Kış, aslında insanın insana daha çok yaklaştığı mevsimdir.
Karda yürürken çıkan o gıcırdama sesi bile insana huzur verir. Çünkü biliriz ki; doğa dinleniyor, toprak yeniden güç topluyor.
Ve biz de, hayatın telaşından biraz uzaklaşıp, içimizdeki sessizliği dinlemeyi öğreniyoruz.
Unutmayalım:
Her kışın sonunda bir bahar vardır.
Ama her bahar, kışın sabrından doğar.