Nöbetçi Eczaneler
Mersin, Akdeniz’in incisi… Türkiye’nin en büyük limanına, en işlek lojistik merkezlerinden birine sahip bir şehir. Her gün on binlerce aracın sıkışıp kaldığı D-400 Karayolu, toplu taşımada otobüs ve dolmuş karmaşası, sürekli artan nüfus ve göç dalgası…
Bu tabloya bakınca, modern bir metronun “olmazsa olmaz” olduğu çok açık.
Temel Atıldı, Umutlar Yeşerdi
2022 yılının Ocak ayında görkemli bir törenle metro projesinin temeli atıldı. O gün kürsüden verilen sözler, Mersinliler için büyük bir heyecan yaratmıştı:
• 13,4 km uzunluğunda,
• 11 istasyon,
• Üç Ocak Meydanı’ndan başlayıp Viranşehir’e kadar uzanan bir hat.
Gar, Pozcu, Marina gibi yoğun merkezlerin bu hatta dahil olması, Mersin’in ulaşım yükünü ciddi anlamda hafifletecekti.
İnsanlar, “Sonunda İstanbul’daki, Ankara’daki gibi biz de modern bir metroya kavuşuyoruz” diye düşündü.
Kağıt Üzerinde İlerleme, Sahada Duraklama!
Ama aradan üç yıl geçti… Bugün geldiğimiz noktada tablo pek iç açıcı değil.
Resmî veriler, projenin ilerleme oranını sadece yüzde 2,5- yüzde 2,7 olarak gösteriyor.
Yani neredeyse yerinde sayıyor.
Bunun en büyük nedeni finansman sıkıntısı. Metro gibi dev bir projeyi sadece belediyenin öz kaynaklarıyla yürütmek mümkün değil. Kredi ve dış borçlanma onayları için Ankara’nın kapıları defalarca çalındı. Ancak her seferinde süreç ağır aksak ilerledi.
Mersin halkı bu yüzden soruyor: “Metro gerçekten yapılacak mı, yoksa temel atma sadece bir seçim vitrini miydi?”
Çilesi Çeken Kim? Halk!
Bugün Mersin’de sabah işe gitmek, akşam eve dönmek başlı başına bir çile. Dolmuşların tıklım tıklım dolması, otobüslerin yetersiz kalması, trafiğin saatlerce kitlenmesi artık günlük hayatın bir parçası. Bir de üzerine kentin hızlı büyüyen nüfusu eklendiğinde sorun daha da büyüyor.
Metro yapılmadıkça bu sıkıntılar katlanarak artacak. Çünkü nüfus büyüyor, araç sayısı artıyor ama çözüm hâlâ kâğıt üzerinde kalıyor.
Alternatifler Masada Ama…
Belediye bir yandan tramvay hattı projelerini gündeme getirdi: Üniversite hattı, Tarsus bağlantısı gibi fikirler dolaşıyor. Bunlar elbette önemli adımlar. Ancak Mersinlilerin yıllardır beklentisi metro.
Çünkü metro, sadece bir ulaşım aracı değil; modern şehirlerin simgesi, çağdaşlığın göstergesi.
Tramvay, dolmuşların yükünü hafifletir belki ama “büyük şehir” kimliğini güçlendirecek asıl proje metrodur.
2026 Umudu Gerçekçi mi?
Resmî kaynaklarda metronun 2026 yılında hizmete açılacağı belirtiliyor.
Ama mevcut ilerleme oranına bakıldığında bu tarih pek gerçekçi görünmüyor. Eğer finansman sorunları çözülmezse, bu rüya daha uzun yıllar ertelenebilir.
Ve işin en acı tarafı:
Her geçen yıl maliyetler daha da artıyor. Bugün 100 birime mal olacak proje, yarın 200 birime çıkıyor. Yani geciktikçe hem halkın cebinden çıkacak para artıyor hem de trafik çilesi büyüyor.
Sonuç: Mersinlilerin Sabrı Taşıyor
Mersin metrosu artık bir ulaşım projesinden çok daha fazlası oldu. Bu proje, halkın güveninin ve sabrının bir ölçüsü haline geldi. İnsanlar her gün şu soruyu soruyor:
• “Bu şehir neden bir türlü metroya kavuşamıyor?”
• “Neden her seçim döneminde metro sözü veriliyor da sonra rafta kalıyor?”
Mersin’in gençleri, işçileri, öğrencileri, emeklileri bu soruların cevabını bekliyor. Çünkü onlar her gün saatlerini trafikte, havasız otobüslerde, sıkışık dolmuşlarda harcıyor.
Mersin metrosu, artık bir “lüks proje” değil, şehrin geleceği için zorunlu bir ihtiyaç.