Karanlık bir kasım gecesi
Hamileydi kötü güne zaman
Acının harman yeriydi gökyüzü.
Yağmur mu yağıyordu
Yoksa yıldızlar mı ağlıyordu
Bilemiyorum.
Güneş doğmadı o sabah
Rüzgâr esmedi
Goncalar açılmadı
Suskunluğa gömüldü evren
Dokuzu beş geçe
On ikiden vurulmuştu zaman.
Attığı her adımı izindeyiz diyerek andık
Bir Atatürk daha doğurur analar sandık
Bir asır geçti aradan
Bir Atatürk daha göndermedi yaradan.
Abidin GÜNEYLİ