Karanlığa Karşı Direnen Bir Ülke: Ukrayna’nın Dördüncü Kışı

Bazen bir ülkenin direncini anlamak için elektrik kesildiğinde neler yaptığına bakmak gerekir. Ukrayna, dördüncü kışına girerken bir kez daha karanlığa teslim olmamayı seçiyor. Rusya’nın insansız hava araçlarıyla, füzeleriyle, sistemli biçimde hedef aldığı enerji altyapısı, sadece santralleri değil, bir milletin ayakta kalma iradesini de sınavdan geçiriyor.

Avrupa İmar ve Kalkınma Bankası Başkanı Odile Renaud-Basso’nun sözleri bu direncin kırılgan dengesini özetliyor:

“Ülke birkaç gün önce çok iyi hazırlanmıştı. Yeni saldırı yeni bir zorluk yaratıyor.”
Bu cümle, bir teknik değerlendirme gibi görünebilir ama aslında bir ülkenin nefes alışının kesildiği anı anlatıyor. Ukrayna kışa hazırlanmıştı, doğalgaz depoları doluydu, enerji planları yapılmıştı. Ancak birkaç füze, birkaç İHA saldırısı, tüm bu hazırlığı yerle bir edebiliyor.

Yine de Ukrayna pes etmiyor.

Renaud-Basso’nun ifadesiyle, Ukrayna “son derece etkili” bir yanıt veriyor. Bu yanıt, belki de savaşın en sessiz kahramanlarının –enerji mühendislerinin, teknisyenlerin, belediye çalışanlarının– emeğinde saklı.

Rusya’nın enerji altyapısını hedef alması yeni değil. Ama her yeni saldırı, savaşın artık sadece cephede değil, prizlerde, kombilerde, ampullerde de sürdüğünü hatırlatıyor. Karanlık, Moskova için bir silah; ışık ise Kiev için bir direniş biçimi.

Avrupa için de bu kış bir sınav olacak. Ukrayna’nın enerji hattını savunmak, sadece bir ülkeye destek olmak değil, ortak bir değerler sistemini –özgürlük, dayanışma, direnç– ayakta tutmak anlamına geliyor.
Çünkü her karanlık, sonunda bir ışık yakmakla biter. Ve Ukrayna bu ışığı, bütün dünyanın görebileceği kadar güçlü yakmayı çoktan öğrendi.