Nöbetçi Eczaneler
İnsanın, kilo problemi sanırım bir tek avcı toplayıcı, göçebe toplumlarda ya olmamıştır ya da literatüre geçecek kadar çok değildi…
Avcı toplayıcı insan varlığı, yabani bitki yemişlerini ve köklerini toplayarak, yabani hayvanları avlayarak yaşamlarını idame ettirmişlerdir…
Böyle olunca da sürekli bir hareket halinde olmakla birlikte, besin zincirine istedikleri anda, kolaylıkla ulaşamama sorunlarıyla da karşılaşmışlardır…
Aslında karşılaştıkları bu durumu, sorun olarak görmek bugünümüzle kıyasladığımızda büyük bir lütuf olarak da değerlendirebiliriz…
İnsanlık, avcı toplayıcılıktan yerleşik tarım hayatına geçtiğinde ve hayvanları evcilleştirdiğinde düzenli yiyeceğini bulduğu gibi fazlasını da stok yapmıştır…
Sanayi devrimiyle birlikte, ihtiyaca yönelik çoğalan ürünler, insan popülasyonunu da artırarak doğrusal bir eğride yaşanmasına sebep olmuştur…
Fabrikalaşma her ne kadar fazla çıktı sağlasa da, aynı oranda ürünlerin kimyasallarla tanışmasını da zorunlu kılmıştır..!
Günümüzde artan nüfusu doyurmak için yapılan genetik oynamalar da, işin başka olumsuz bir boyutu olarak kendini göstermektedir..!
Yeni düzen insanlarının yaşam ve beslenme alışkanlıklarındaki bozukluk, her geçen gün artarak devam etmektedir…
Küçük çocuklardan yetişkinlere kadar devam eden obezite, yanında bir çok kronik hastalığı da tetikleyerek kayıtlara geçmiştir…
Bütün bunların haricinde değinmek istediğim esas konu, aşırı yeme eylemiyle kişilerin psikolojileri arasındaki ilintidir…
Kişi, ne olur da kendisini sürekli yeme eylemine kaptırır..?
Psikolojide, haz noktalarını hatırlayacak olursak oral haz, hemen her insanın çabuk ulaşabileceği bir durumdur…
Sorunlarıyla başa çıkamayan bireyler, yemek yeme tatminleriyle bunu bertaraf etmeye çalışırlar…
Yemeği yerken almış oldukları üç dakikalık oral haz, o insanları oracıkta mutlu etse dahi sonrasında ise tam bir kâbustur…
Bu kâbusu atlatmak için kişi yeniden bir şeyler atıştırma ihtiyacı duyar.
Böylece kısır döngü girdabı, kişiyi yavaş yavaş içinden çıkılmaz bir duruma çeker…
Bu nedenledir ki, mutlu olan bireyler, yaşamak için yemeği tercih edenlerdir…
Yemek için yaşayanlardan değiller..!
