Sosyal Medya aracılığı ile TRT Arşiv kanalını izliyorum zaman zaman…
80’ler, 90’lar…
Kıyafetler, saç stilleri, aksesuarlar…
Akıcı ve temiz Türkçe…
Çocukların yüzünde saf bir gülümseme…
Nezaket kuralları…
Naif ve nazik davranışlar…
O kadar güzel, içimi ısıtıyor ki…
Çocukluğum…
Bugs Bunny televizyonda…
7’den 77’ye Barış Manço…
Akşamına Pazar Stüdyosu ve Tele Kutu’da Cenk Koray…
Akşam yapılan banyo…
Mışıl mışıl uyku…
Sonra bir anda uyanıyorum!
Tatlı bir rüyaymış hepsi!
Annesinin kafasını kesen çocuklar!
Trafikte tartıştığı kişiyi bıçaklayan sürücüler!
Kız arkadaşını parçalara ayıran sevgililer!
Derin dondurucuya konulan çocuklar!
Yurtta tecavüze uğrayan yavrularımız!
Güpegündüz sokak ortasında taciz edilen kadınlar!
Birbirini saldıran iki yaşlı ve defalarca ateşlenen silah!
Niceleri..!
Artık daha fazla yazamayacağım!
Yüreğim kaldırmıyor!
Dünyada pandemi ile başlayan genel sıkıntılı süreç, ülkemizde özellikle ekonomik koşullarının kötüye gitmesiyle çok daha sıkıntılı bir hale geldi.
İnsanlar ciddi anlamda (kabul etmeseler de) ruhsal sıkıntı içerisinde.
Gözünün üzerinde kaşın var tartışması, tahammülsüzlük ve acı sonuçları..!
Çözüm üretmesi gereken akil insanlar da iyi rol model olmak yerine, ya ortalıkta yok ya da kısır gereksiz hatta anlamsız tartışmalar içerisinde!
Televizyonlarda argo, küfür, hakaret almış başını gidiyor!
Bir an önce ülke olarak fabrika ayarlarımıza geri dönmeliyiz!
Toplumsal huzura ve barışa o kadar çok ihtiyacımız var ki!
Hâletiruhiyemiz çok kötü durumda..!
YORUMLAR