Nöbetçi Eczaneler
İslâm dininin insanları ulaştırmak istediği en önemli hedeflerinden birisi barış içinde yaşamaktır.
İslâmiyet barış dinidir. İslâm kelimesinin bir anlamı da barış halinde olmaktır.
Müslümanlığı benimseyen, İslâm’a inanan, İslâm’ın emirlerini yerine getirmek için çaba sarf eden kimseler; her türlü şartlarda doğru bildiğine karar vermeli, önce Allah’la, sonra kendisiyle, en sonunda toplumla ve insanlıkla barış halinde olmalıdır.
–“Allah’a karşı barış halinde olmak” demek; Onun gönderdiği emirleri tutmak, yasaklarından kaçınmak, Peygamberlerine, kitaplarına inanmak, onun gösterdiği yoldan yürümek demektir. Allah’a inanan, onun emrettiği şekilde yaşayan, gönlünde Allah inancı olan insanlarla birlik olan, Allah dostlarına destek veren, Allah’a karşı barış halinde olan insandır.
–“Kendine karşı barış halinde olmak” demek; Dengeli ve dürüst bir hayat sürmek demektir.
Allah’ın kendisine emanet olarak verdiği vücudunu; içki-kumar gibi kötü alışkanlıklarla yıpratmamasının gerekliliğini bilmektir.
Ölçülü yaşayan, yapacağı görevin kutsallığına inanarak insanlarımızdan destek isteyen ve destekleyeceği kişilerde güven- inanç, dürüstlük arayan, doğruluk prensibinin kutsallığını kendi iç dünyasında yaşatan insan, kendine karşı barış halinde olan insanlardır.
–“İnsanlara karşı barış halinde olmak” demek; çevreye kötü örnek olabilecek davranışlardan kaçınmak, herhangi bir mevki ve makama geldiği veya getirildiği zaman topluma yararlı işler yapmak, devletten aldığı her kuruşun hakkını alın teriyle ödemek, lâyık olmadığı görevlere talip olmamaktır.
Bir göreve talip olacağı zaman yapabileceklerini vaat etmek, değişik vaatlerle işbaşına geldiği zaman dürüst-adil hareket etmek, insanlarla kardeş gibi yaşamaya çalışmak demektir.
Elinden, dilinden ve davranışlarından insanların emin olduğu kimse; dürüst, güvenilir, namuslu insandır.
Gönlünde vatan, millet, bayrak sevgisi yatan kimse; İnsanlığa karşı barış halinde olan kimsedir.
Allah’ın emirlerine inanan ve hatta yönetime talip olan insan; yalancılık, sahtekârlık, rüşvet, yolsuzluk, karaborsa, zimmet, iltimas gibi halkımızın benimsemediği davranışlardan kaçınmalıdır.
Kin ve intikam, huzursuzluk, karamsarlık ve hırçınlık gibi zaaflardan kurtulmalı, herkesle barışık olmalıdır.
İç huzura ermek ve vicdanen huzurlu olmak ancak bu suretle mümkün olur.
27 Mayıs 1960 ihtilali,12 Eylül darbesi,28 Şubat darbesi, PKK ve yandaşlarının hain saldırıları, 28 Şubat kararları, fetö’cülerin ihtilal denemesi gerçekten düşündürücü…
“SALDIRANLAR” da “SALDIRILANLAR” da aynı ülkenin insanları…
Evet…”Saldıranlar” ve “saldırılanlar…”
Barış bunun neresinde?
Müslümanların Müslüman olmayanlarla münasebetlerinde bile esas olan “BARIŞ”tır.
İslâmiyet’te savaş, kan dökmek için değil, İslâmiyet’i tebliğ ve Müslümanların emniyetini sağlamak için yapılır.
“-Müslümanları ve Müslümanların topraklarını düşmanın taarruzundan korumak ve esaret altına girmemek’”,
“-İnsanlar arasında güvenliği kurarak din ve vicdan hürriyetini sağlamak”,
“-Zayıfları ve güçsüzleri zalimlerin zulmünden kurtarmak” İslâmiyet’te savaşın haklı gerekçeleridir.
Bunlar “meşru müdafaa” ile izah edilebilecek sebeplerdir.
“Asr-ı saadet” ve bunu takip eden “Hülefa-i Raşidîn” devirlerinde yapılan savaşların hepsi nefs-i müdafaa savaşlarıdır.
“Bedir”, “Unut”, “Hendek” ve diğerleri hep savunma savaşlarıdır.
Müslüman milletimizin tarihteki savaşları da bu espriye uygundur.
Niğbolu, Kosova ve Varna’dan İstiklâl Savaşımıza kadar bütün savaşlarımızda “meşru müdafaa” haklı sebebi vardır.
Malazgirt Zaferi ‘den sonra mağlûp ordu ve kumandanına barış eli uzatılmış, İstanbul’un Fethinden sonra Bizans halkına milletimizin tarihi müsamahası sergilenmiş, 30 Ağustos Zaferi’nden sonra istilâcı ordunun kumandanına güler yüz gösterilmiştir.
Cenab-ı Allah Bakara Sûresi’nin 208. ayetinde inananlara sulh çağrısı yapmakta ve şöyle buyurmaktadır:
“Ey iman edenler!.. Hep birden barışa girin.”
Aynı sûre’nin 224′üncü ayetinde de barış emri te’yid edilmektedir:
“-Müslümanların arasını düzeltmeniz, günahtan sakınmanız ve iyi olmanız için Allah’a yaptığınız yeminleri engel kılmayın. Allah her şeyi işitir ve bilir.”
“Sulh hayırdır” ayetinde ise, her işimizde “sulhu” tercih etmemiz bildirilmektedir.
Bu sebepte; “Yurtta ve cihanda sulh” dinimizin de emridir.
Yurtta ve cihanda sulh halinde olmak, güçlü bulunmaya bağlıdır.
Sulh ve sükûn istiyorsak, devlet olarak güçlü olmaya mecburuz.
“Güçlü devlet” olmak, dışarıdan yapılacak saldırılar için caydırıcı bir sebeptir.
İçerde ve dışarıda barış istiyorsak, “en güçlü” olmaya mecburuz.
“Gücünüz yettiği kadar kuvvet hazırlayınız” ayeti bunu emreder.
“Düşmana düşmanın silâhı ile mukabele ediniz.” Hadis-i Şerifi bunu tavsiye buyurur.
Bu sebeple cephede de, cephe gerisinde de güçlü olmalı, sulh ve sükûnu sağlamak üzere her zaman hazırlıklı bulunmalıyız.
En etkili barış, kuvvetli olmaktır.
Barışı prensip edinen Peygamberimiz, yaşayışında hep sulh istemiş, fakat bunu sağlamak üzere hep savaşa hazır olmuştur.
Biz de Peygamberi örnek edinen bir millet olarak barışa talip olmalı, ancak bunu sağlamak üzere güçlü bulunmalıyız.
Zira inandığımız Müslümanlık, kendi iç dünyamızda da çevremize karşı da daima “BARIŞ” halinde olmamızı emreden bir dindir.
Biz Türk milleti olarak bugünlere kolay gelmedik. Barış için savaşırken pek çok insanımız cephede kolunu, bacağını kaybetmiş, şehit düşmüştür.
Rus ordularının, Haçlı ordularının, Yunan ordularının yaptığı zulüm nesilden nesile anlatıla gelmiştir.
Öyleyse aramızdaki bu ayrılık niye?
Bu ihtilaller,bu karışıklıklar niye?…
Artık millet olarak, siyasetçi olarak, insan olarak, cemiyet olarak, aile olarak toparlanmaya, birlik-beraberlik içinde, barış içinde yaşamaya mecburuz.
Kur’ân-ı Kerim’de;
“Birbirinizle ihtilafa düşerek çekişip durmayın. Aksi halde başarısızlığa düşersiniz. Gücünüz, kuvvetiniz kaybolup gider,” buyrulmaktadır.
Yine:
“İnanmayanlar bile birbirlerine yardımcıdırlar… Şayet siz böyle yapmazsanız yeryüzünde büyük bir fitne ve kargaşa ortaya çıkar” buyruluyor…
Peygamberimiz de:
“Sakın benden sonra ihtilafa düşmeyiniz” buyuruyor.
Ayet ve Hadisler bizlere bir mesaj vermektedir.
Aklı başında olan herkes bir konuda karar verirken bu mesajları iyi düşünmesi lazımdır.
Dünya yürüyor… Yürüyen ve ilerleyen dünyada düşmanca davranmak, barış halinde yaşamamak bizleri çağın ve ihtiyaçların gerisine götürecektir.
Devlet olarak, millet olarak, iktidar ve muhalefet partileri olarak menfaatimiz ayrılıkta, kavgada değil, birleşmede ve barıştadır.
2023 yıllarının son günlerini yaşadığımız şu günlerde her şeyin en doğrusunu yapmalı, PKK ve Fetö yandaşlarını yok ettikten sonra yeni yüzyılda vereceğimiz en doğru kararlarla ülkemizin geleceğini, kendi geleceğimizi, çocuklarımızın ve torunlarımızın geleceğini kendimiz belirlemeliyiz.
Hoşça kalınız.