İÇ CEPHE VE BEKA MESELESİ!

Bu Ülke’nin bekası hamasi nutuklar atmaktan geçmez. Siyasi ikbal uğruna toplumu ayrıştırmaktan, ötekileştirmekten ve kutuplaştırmaktan da geçmez.

Bu Ülke’nin bekası iç cepheyi güçlü ve sağlam tutmaktan geçer.

Bunun da yolu demokrasiden, laiklikten ve sosyal bir hukuk devleti olmaktan geçer.

İnsan hak ve özgürlükleri ile basın ve medya özgürlüğüne saygıdan geçer.

Nitekim Anayasamız da, devletin temel nitelikleri olarak bu hususlara vurgu yapar.

Ancak, bizdeki demokrasi gerçek anlamda bir demokrasi değildir.

Çünkü evrensel norm ve standartlara sahip değildir. Bizdeki laiklik de gerçek anlamda bir laiklik değildir. En azından, bugünkü pratik böyle olmadığını göstermektedir. Sosyal bir hukuk devleti olmadığımız da gelir dağılımı adaletsizliğinden ve hayatın her alanındaki haksızlıklardan ve hukuksuzluklardan bellidir. Ülke olarak beka kaygısı yaşamak istemiyorsak, Cumhuriyetimizi (en geniş anlamda) bu dört hususla taçlandırmak ve aklı ve bilimi rehber edinmek durumundayız.

Bu niteliklerden uzaklaşan bir Türkiye, sıradan bir Ortadoğu ülkesi olmaya ve beka kaygısı yaşamaya mahkumdur.

Oysa ki, Türkiye’nin gerçek yeri medeni dünyadır ve an itibariyle medeni dünyayı da, odağında Almanya, Fransa, İtalya ve İspanya’nın olduğu Avrupa Birliği Ülkeleri ve İngiltere temsil etmektedir. Ülkemizi yönetme mevki ve sorumluluğunda olan siyasilerin bu gerçeği görmeleri ve Avrupa Birliği sürecine geri dönmeleri şart. Ortadoğulu bir ülke pozisyonunda olmak, Halkımızın iyiliğine ve esenliğine değildir.

             ÖZLÜ SÖZLERİM

– “Ulusal bilinç yaratamayan toplumlar beka kaygısı yaşamaya mahkumdurlar.”

– “Siyasal sistemi demokratik ve özgürlükçü olmayan, ekonomik ve sosyal sistemi üretime ve hakça paylaşıma dayanmayan, eğitim ve kültürel sistemi bilim, sanat ve edebiyat yaratmayan, hukuk sistemi adalet üretmeyen bir ülke, medeni ülke olma vasfından yoksundur.”

– “Bir ülke için en büyük israf, iyi yetişmiş genç insan gücünü atıl durumda tutmaktır.”

– “Bir ülkeyi güçlü ve güvenli kılan şey, düşman ve düşmanlık yaratmayan eğitim, üretim, yönetim, paylaşım ve adalet sistemidir.”

– “Toplumsal bilinç yaratamayan toplumlar beka kaygısı yaşamaya mahkumdurlar.”