EMEVİ CAMİSİ MUHABBETİ YAPANLAR, EMEVİLER’İN KİM OLDUĞUNU BİLİYORLAR MI ACABA?!

Emeviler, Ebu Süfyan (568 – 650) ve Ebu Leheb’in (549 – 624) dine dayalı sömürü düzenini sürdüren Arap bir Kabile’dir.

 Emeviler’in din anlayışında riya (gösteriş) namazı, ziyafet orucu ve ticaret haccı vardır.

Emevi anlayışında itibardan tasarruf edilmez. Bu yüzden de saraylar üstüne saraylar yapılır.

Öyle ki, sarayların eyvanını göklere kadar yükseltmek övünç kaynağı sayılır. Yandaşları zengin etmek için kamu hazinesinden keseler dolusu akçe dağıtılır.

Halk, dini söylemlerle uyutulup, sömürülür ve yoksullaştırılır.

Camiler iktidarın arka bahçesi olarak kullanılır. İslam’ı siyasallaştıran ve ikilik çıkaran Emeviler’dir. Emeviler’in ilk halifesi olan Muaviye, Peygamber’in ilk Torunu Hasan’ı zehirletip öldürtür.

İkinci Halifesi Yezit, Peygamber’in ikinci Torunu olan İmam Hüseyin’in başını kestirtip öldürtür. Emeviler’in insanlara ve İslam Dini’ne yaptığı kötülükler saymakla bitmez. Türklere yaptıkları zulüm ise unutulur cinsten değildir. Emevi Hükümdarı 1. Velid’in görevlendirdiği Kuteybe, 705 yılında Ceyhun Irmağı’nı geçerek Türk Yurdu olan Turan’a saldırdı ve Türkleri kadın, çocuk demeden yediden yetmişe kılıçtan geçirip, her şeylerini yağmaladı, talan etti. Emeviler’in bu zulmü, kesintisiz kırk beş yıl sürdü.
*Muaviye ve Yezit, Ebu Süfyan’ın iki zalim oğludur.
*Maun Suresi’nin “Vay o namaz kılanların haline ki!” diye başlayan 4. Ayetinde şu anlatılmak istenir!
Onlar ki, kıldıkları namazın idrakinden uzaktırlar ve bunu halka gösteriş için yaparlar.
İşte, bu zihniyet Emevi zihniyetidir ve bu zihniyetin gerçek İslam’da zerre kadar yeri yoktur.

          ÖZLÜ SÖZLERİM

– “Soru sorma ve hayal kurma becerisi kazandırmayan ve merak uyandırıp ümit ve heyecan yaratmayan bir eğitim sistemi çağın gereklerine ve toplumun ihtiyaçlarına uygun değildir.”

– Türkiye bugünkü (çağdaşlıktan, gerçeklikten ve bilimsellikten uzak) ezberci, yarıştırmacı ve tokuşturmacı eğitim sistemiyle bir yere varamaz. Varır da, vardığı yer çağdaş uygarlık olmaz.

– “İnsanlık için en büyük tehlike, dünün kafasıyla bugünün dünyasını yönetmeye kalkan zihniyetin iş başında olmasıdır.”

– “Bir günü kutlu kılan adı değildir! Bir günü kutlu kılan, o güne özgü yapılan iyi ve güzel işlerdir.”