YEDİ KARDEŞİN HİKÂYESİ

Orta Asya Türklerin tarih sahnesine çıktıları ilk yerdir.

Orta Asya’da tarım ve havancılıkla geçimlerini sağlayan Türkler Anadolu’ya yerleştikten sonra karşılaştıkları yeni ürünlerle saklama tekniklerini de bir araya getirerek günümüze kadar uzanan zengin Türk mutfağının temellerini atmışlardır.

İç Anadolu Bölgesi’nin güney illerinde Akdeniz Bölgesi’nin Toros Dağları’na yakın il ve ilçelerinde çok yaygın olan ama bu coğrafya dışında çok fazla bilinmeyen “Batırık” da bu yiyeceklerden bir tanesidir.

Aslında benim sormak istediğim soru şu? Akdeniz sahilinde muazzam yemek kültürü varken Mersin bu kültürün neresinde?

Mesela İstanbul’un her ilçesinde pek çok Çiğköfteci varken, Batırıkçı neden yok?

Yoksa, Mersin kendi mutfağını yeterince tanıtmıyor mu?

Ya da Mersin deyince aklımıza sadece Tantuni mi gelmeli?

İnsanları bir araya getirme özelliği taşıyan “Batırık” bir Silifke ziyaretimde, beni de o masanın etrafına oturtmuştu.

Konu dostça bir masanın etrafında toplanmak olunca benim de aklıma “Yedi Kardeş Tatlısı” gelmiş ve bu helva hakkında bildiklerimi keyifli sohbetle harmanlamıştım.

Peki, siz “Yedi Kardeş Tatlısı”nı duydunuz mu?

“Bu da neymiş?” diye şaşıran hatta duymadım diyenlerin olabileceğini düşünerek ben de yazmaya başlıyorum.

Osmanlı padişahları yedi cihanın padişahı diye anılırmış.

Abdülhamit bu övgüyü taçlandırmak adına aşçılarından bir tatlı yapmasını istemiş.

İşte aşçıların elinden aynı “Batırık” gibi farklı malzemelerin bir araya gelişiyle doğmuş bu helva.

Yedi milletten gelen Osmanlı’nın bir arada, uyum içinde olduğunu simgelemek için “Yedi Kardeş Tatlısı’nın hikâyesini başlatmışlar.

Neymiş bu “Yedi Kardeş Tatlısı”nın sırrı?

100 gram leblebi

50 gram badem

50 gram fındık

50 gram cevizi… Buyrun size 4 kardeş…

Bu dört malzeme havanda un ufak olana kadar dövülür.