Nöbetçi Eczaneler
Mersin’in en önemli tarımsal ürünlerinden biri limondur.
Başta üreticiler olmak üzere (budayıcısından toplayıcısına, taşıyıcısından tüccarına kadar) yüz binlerce insanın geçimi limona dayanmaktadır.
Özellikle de gündeliğe giden dar gelirli yurttaşlar, yılın (dört, beş ayı kapsayan) belli bir bölümünde geçimini limondan sağlamaktadır. Gelin görün ki, bu yıl limonun yüzüne bakan yok.
Devletimizin bu duruma bir çözüm bulması ve üteticiyi kaderiyle başbaşa bırakmaması lazım.
Bunun da yolu ciddi bir destekleme ve teşvik politikasından geçer. Geçen yıl dalında kilosu yedi, sekiz Liradan limon alan tüccarın çoğu zarar etti.
Birçoğu da paketleyip depoya koyduğu limonu halen satamadı. Satabilenler de (sırf çürümesin diye) maliyetinin çok altında satmak zorunda kaldı. Bir kısmı da malı elimden çıkarayım derken dolandırıcılara çarpıldı.
Bu yüzden de tüccarın limona ilgisi ve yönelimi kalmadı.
Limon üreticisi, tüccarı (ihracatcıyı) cesaretlendirecek ciddi bir teşvik paketi bekliyor.
Aksi halde, üretici tokatçıların ve çarpıcıların eline düşüp mağdur olacak.
Sadece üretici mağdur olmayacak, gündelikçiler ve taşıyıcılar da mağdur olacak.
Çünkü üreticilerle birlikte onlar da çarpılacak.
Daha da kötüsü, belki de limonlar dalın da kalacak ve üretici cebinden para ödeyip, meyveleri toplatmak zorunda kalacak.
Bu demektir ki, tüccardan sonra üretici de perişan olacak.
Devletimizin iş işten geçmeden meseleye el atmasını ve limon ihracatını teşvik edecek gerçekci tedbirleri ivedilikle yürürlüğe koymasını umuyor ve diliyorum!
DÖN KENDİNE BAK
Hırsızlar hep mallarının çalınacağını sanırlar.
Dolandırıcılar kimseye güvenmezler.
Yalancılar kimseye inanmazlar.
İkiyüzlüler dürüstlerden korkarlar.
Yarı cahiller bilgili insanlardan hoşlanmazlar.
Zalimler öldürülme korkusuyla yaşarlar.
Günaydın, güzel Ülkemin güzel insanları günaydın!