MERSİN ÇARŞI’DA OTOPARKÇI DA ŞİKAYETÇİ “Eskiden Yer Bulamazdık, Şimdi Araç Bekliyoruz”

— Kaç yıldır bu işi yapıyorsunuz?

Yaklaşık 20 senedir ben işletiyorum. Benden önce de eşim vardı başında, o da neredeyse 30 yıl baktı buraya. Yani toplamda yarım asrı geçmiş bu dükkân. Çarşıyla birlikte yaşlandık diyebilirim.

— Eskiden işler nasıldı?

Valla eskiden çok farklıydı. Her gün mutlaka müşteri olurdu. Sabah arabasını bırakan akşam almaya gelirdi, bazen yer bulamazdık. Çarşı kalabalıktı, esnaf yoğundu, insanlar alışverişe çıkardı.

— Şimdi durum nasıl?

Şimdi öyle değil maalesef. Corona’dan sonra işler çok düştü. Gün geliyor, neredeyse hiç araba girmiyor. İnsanlar ya çarşıya gelmiyor ya da kısa süreli işini halledip gidiyor. Eskisi gibi değil.

— Bunun sebebi sizce ne?

Bir kere pandemi her şeyi değiştirdi. İnsanlar alışverişi internetten yapmaya başladı. Bir de hayat pahalı, kimse keyfine çarşıya çıkmıyor. Benzin desen pahalı, park parası desen insanlar ona bile bakıyor.

— Hiç bırakmayı düşündünüz mü?

Düşünmedim desem yalan olur ama bu bizim ekmek kapımız. Yılların emeği var. Kolay kurmadık, kolay da bırakamıyoruz. “Bugün kötü, yarın belki düzelir” diye diye devam ediyoruz.

— Günlük masrafları karşılamak zor oluyor mu?

Tabii ki zor. Elektrik, su, vergi, bakım… Her şey artıyor ama gelir aynı oranda artmıyor. Bazen sadece masrafları çıkarıyoruz, bazen onu bile zor görüyoruz.

— Buna rağmen sizi ayakta tutan ne?

Şükür işte… Çok şükür bugün de ayaktayız diyoruz. Daha kötü durumda olanlar var. En azından kapıyı kapatmadık. Allah’a şükrediyoruz.

— Mersin çarşısının geleceğini nasıl görüyorsunuz?

Eğer biraz canlanma olmazsa, küçük esnaf için zor. Otopark da esnafla birlikte ayakta durur. Çarşı ölürse biz de zorlanırız. İnşallah tekrar eski günlere döner.

— Son olarak ne söylemek istersiniz?

Esnaf sabırla ayakta duruyor. Kimse zengin olmuyor ama ekmeğini kazanma derdinde. Devam ediyoruz, şükrediyoruz. Allah sonumuzu hayır etsin. Yer Bulamazdık, Şimdi Bekliyoruz”