Nöbetçi Eczaneler
Evet efendim yanlış duymadınız, depresyon benim için lüks bir hastalıktır…
Şöyle hiçbir iş yapmadan, yorganın altına girip saatlerce uyumak…
Arada bir lavaboya gitmek, gelmek, yatağa girmek…
Hiçbir beklenti olmadan…
Çok acıktığımda, hızlıca, kimse sizi görmeden, peynir ekmek yiyip, cump diye yatağa atlamak…
Rutininden, bir gün olsun sapmak…
Kaplumbağa gibi kış uykusuna yatmak…
Ama nerdeee?
Depresyona girmene dahi hakkın yoktur…
İşler için yataktan çıkmazsanız bile sorular bitmez…
Bu nerede, şu nerede?
Hasta mısın?
Niye hastasın?
Hastalığın ne zaman geçer?
Ayyyy..!
Ayyyy..!
Yeterrr..!
Beni bana bırakın, diyemezsiniz…
Dediğinizde ise bu sefer farklı çatışmalar başlar…
Kısacası anacığım, depresyona girmek bazı insanlar için lüks bir durumdur…