“Ekmek herkese yetecekti aslında. Tarlaya karga dadandı, ambara fare, fırına hırsız memlekete harami…”
Neyzen Tevfik
İnsanları inciten yoksulluk değil adaletsizliktir.
Her anlamda aşırı yokluk ve bolluk insana herşeyi yaptırabilir!
Kimi çöp karıştırır ekmeğini çıkarır,
kimi yenecek ekmeğini çöpe attırır!
İkisi de birbirini anlamaz. Herşeyin fazlası zarar verir insana…
Bu adaletsiz hayat yoksulu tahammüle mahkum etti..!
Şimdi hayatı mı sorgulamalı?Yoksa zengin mal stoklarken, yoksulun hakkını yağmalarken, o doyumsuz bakan gözlerini mi?
Aç tokun gözüne bakmakla doymaz.
Tok açın halinden anlamalı artık, bu kurulu bozuk düzen değişmeli.
Herkesin hâkimi kendi vicdanıdır.
Fikri ve vicdanı hür olmayandan hakim olmaz..!
“Demiri demirle dövdüler biri sıcak, biri soğuktu. İnsanı, insanla kırdılar biri aç, biri toktu”
Adalet mülkün temeliyse eşitsizlik neyin temeli?
Bastığı yerleri toprak diyerek geçmeyen insanlardık.
Biz ne zaman böyle halden anlamaz olduk?
Yoksulun çığlıklarına kulaklarımızı kapattık..!