Nöbetçi Eczaneler
Bugün bir çocuğun tek isteği, test kitaplarının, ekmeğin, suyun daha ucuz olduğu bir Türkiye’de yaşamak…
“Cebimde 4 lira var o da otobüs parasına yetiyor. Tost bile alamıyorum!”
Bu çocuğun derdi sadece okumak ve karının doyurmak!
“Çocuğa söyleyin, okul kitaplarını devlet ücretsiz veriyor. Ben onun yaşındayken üst sınıf öğrencilerden dilenirdim.” diyen şahıs!
Aslında kendine yaşatılan zulümün şimdi ke çocuklara da yaşatılmasını istiyor!
Onun derdi kıskançlık ve intikam duygusu..!
Ama biri de demiyor ki;
“Sizin döneminizde bunlar normaldi diye günümüz gençlerine bunu layık göremezsiniz. Kitap lüks değil. Asgari yaşama sahip her insan kitap alabilmeli. Siz dünya genelinde lojistiğin ve teknolojinin gelişimini göz ardı ediyorsunuz.”
7. sınıf öğrencisi bir çocuk bile hayat pahalılığının farkında, enflasyonun yüzde kaç arttığını görüyor!
Ama yaşını almış bir kör cahil sadece kötülük saçıyor..!
MEB’de çalışan bir öğretmen: “Gökkuşağı gibi çocuklar, renk körü öğretmenlerin gözüne girmeye çalışıyor.” diye yazmış.
Ne kadar da doğru!
Ne de güzel anlatmış durumu.
Tam olarak yaşanan bu…
Ekstra performans ile başarılı olmaya çalışıyorlar yine de yaranamıyorlar!
Şimdiki hayatlarını gelecekte kurtarma şansı bile tanımıyorlar!
Bırakın bir çocuğun hayalini, bir isteğini bile karşılamıyorlar..!