OTOBÜS YOLCULUĞU..!

İçinde bulunduğunuz keyifsiz duygularımızdan bir anda çıkartan şey değil midir, müzik..(?)
Dikkatinizi dağıtan, sizlere hoşluk duygusu veren.
Müzik denildiğinde her makam anlaşılmamalıdır…
Özellikle tarzınıza aykırı bir müziğin, kişiyi rahatlatması, coşturması bir tarafa kişide gürültü etkisi yaratmaz mı?
Bunun etkisini en çok otobüs yolculuklarında görmüşüzdür…
Eskiden çok daha fazla görülen bu durum hala devam etmektedir…
Özellikle de ön koltuk yolculuğu yapıyorsanız…

Şoförün keyfine, tarzına yönelik melodiler…
En çok da arabesk türküler…
Acılı arabesk…
Acılı Adana dürüm gibi:)
Acılı Adana yediğinizde tat almanıza karşın, bu tür bir müziğe zorlanmak işkence değil midir?
Şoför için ise, dinlediği müzik dürüm tadındadır…
Üstüne de yaktı mı bir cigara…

Ohh, kim tutar onu..(?)
Yolların aslanını…
İki saat katlanabilme olasılığınız yüksektir…
Ancak iki saat sonra beyniniz erör(hata) verir…
Saçlarınız diken diken,
kulaklarınız kıpkırmızı olmuştur.
Dumanlar çıkmaktadır…
Beyniniz ‘güm güm’ diye zonklamaktadır…
“Yeterrr” diye çığlık atmamak için kendinizi zor tutarsınız…
İçten içe ofulayıp pofularsınız…
İlk zamanlar, kaçımız bu tür yolculuklara katlandık?
Sigara ve müzik maruziyetine…

Özellikle de benim gibi yol tutması yaşayanların, mecburen ön koltuğu tercih etmeleri nedeniyle…
Sonrasında yapılan iyileştirmelerle, kişiye özel mini ekran ve kulaklıklarla bu zulümden bir nebze de olsun kurtulduk…
Gündüz yaptığım uzun yol yolculuklarım esnasında, camdan dışarıyı izlemek aldığım keyiflerden biridir..
Bir dağın yamacından geçerken ona o kadar yakın olmak ve de heybetine bizzat tanıklık etmek…
Göller, kayalar, yeşillikler, dereler, ağaçlar…
Gece yolculuğunu çok tercih etmeme rağmen, hasbelkader yapıyorsam, evlerin pencerelerine yansıyan tavan lamba ışıkları dikkatimi çekmiştir…
Acaba bu evlerde kimler yaşamaktadır..(?)
Ne tür sevinçler ve ne tür hüzünler vardır..(?)
Sarı, loş, titrek ışıklar…
Bizlere neler anlatır..(?) ‎