YARDIMLAŞMA..!

Ne güzel bir kelimedir,

‘Yardımlaşma.’

“Kimler yardımlaşır?” diye bir soru sorduğumuzda…

İlk verilecek yanıt, “insanlar” değil midir?

Halbuki, geçen youtube’da izlediğim bir videoda, (Dikkat ettiniz mi? “Youtube” kelimesi yazın dilimizde yer almaya başladı.) yunus balığı, bir su kaplumbağasını arkasından burnuyla iterek balıkçı teknesine kadar götürüyor…

Balıkçılar kaplumbağayı tekneye çektikten sonra ilk müdahalesini yapıyorlar…

Boynuna dolanmış plastikleri ve teli çözdükten sonra denize bırakıyorlar…

Yunus balığı da güleç yüzüyle, sesler çıkararak teknenin etrafında yüzerek teşekkürlerini sunuyor…

İyi insanları, yardımsever insanları şimdi yapacağım genellemenin dışında tutuyorum…

Bir hayvan kadar olamayan insanlar yok mudur?

Umursamayan, görmeyen, görse de sadece seyirci olarak kalan..!

Biz insanlar sosyal varlıklar değil miydik?

Bizi biz yapan, diğer varlıklardan ayıran yardımlaşma özelliğimiz değil midir?

Özellikle zor durumlarımızda birbirimize karşı gösterdiğimiz maddi ve manevi yardımlar bizleri mutlu kılmaz mı?

İmece usulü yapacağımız küçük bir yardım, belki de o kişinin hayatını kurtarmaz mı?

Ama insanlık öyle bir hal almış ki, cebinden beş lirasını dahi çıkarmaya çekinir olmuştur..!

Manevi yardımların da önemini atlamamak lazım…

Zor durumlarımızda kapımızın bir çalanının olması, sizi yalnız bırakmaması çok güzel bir duygu değil midir?

Sorununuzu paylaşmak, çözüm yolları aramak, çözümü olmasa dahi bir dinleyici bulmak…

İleri yaşlarında olan, tek başına yaşayan bir komşumuzu, arasıra ziyaret etmemiz ve küçük bir ihtiyacını karşılamamız insani bir davranış değil midir?

Hasta olan bir arkadaşınıza bir tas çorba götürmemiz…

(Özel alanını çok ihlal etmeden…)

“İyilik yap denize at, balık bilmezse halik bilir.” atasözünden de yola çıkarak…

İsterse insanlar yaptığımız iyiliği bilmesinler, nankörlük etsinler…

Eylemlerimiz, birilerinin gözüne girmek için veya gösteriş yapmak için değildir…

Yaratıcımızın bilmesi yeterlidir…

Sırf yaratıcımızdan ödül almak için de yardımlarda bulunmamak lazım…

Esas olan, insan olabilmenin gereğini yaparak vicdani tatminkâr sağlamaktır…