GERÇEĞİN YÜZÜ: NEŞE DE ŞART

“Kahramanmaraş merkezli 7.7 ve 7.6 büyüklüğündeki iki depremin etkilediği 10 ilden en yıkıcı olanlarından biri Hatay…

Hatay’da pek çok enkaza arama kurtarma ekibi ulaşmadı.

İnsanlar yakınlarını el yordamı ve kendi imkanlarıyla kurtarmaya çalıştı.

Deprem bölgesinde elektrik, su, doğal gaz ve internet hizmeti verilemedi.

Kentte iş makinesi, delici aletler, demir kesici aletlere ihtiyaç büyük oldu.

Depremzedeler kurtarma ve sağlık ekiplerinin ulaşmamasına, barınma, gıda, ısınmama sorunlarının çözülmemesine tepki gösterdi.”

Tüm yaşanan dramdan sonra ülkece yasa büründük.

Herbirimiz yaşayan ölüler gibiyiz.

Tüm bunlar yetmezmiş gibi yaşanması beklenen Adana depreminde, Mersin dahil bazı illerin ciddi oranda zarar göreceği hatta yok olabileceği öngörüleri mevcut iken, ülke ve şehir olarak ayrıca umutsuzluk girdaplarında pençeleşmeye başladık. Bir çoğumuz yükselen çok zor ekonomi şartların getirdiği yaşam derdinden, depremi düşünecek halde dahi değiliz üstelik.

Herşeye rağmen hayat devam ediyor.

Normalde düğünlerde havai fişek patlatıldığında kuşlar zarar görecek diye endişelenirdim.

Dün patlayan havai fişek ise ruhumu canlandırdı.

Neşeyi özlemişiz.

Yalnız değilim. Biliyorum.

Çünkü yaşamak için ekmek su gibi neşeye de ihtiyacımız var…