BİR HAYAT BİR MERHABAYLA DEĞİŞİR Mİ?
“Dünyanın ucunda bir gül açılmış
Efil efil esen yele merhaba…”
Diyen Çukurova’nın filozofu Yaşar Kemal bu samimi merhabayla bizi Çukurova’nın sıcağına, toprağının bereketine, börtü böceğinin kıpırtısına, Yörüklerinin emeğine aldı götürdü…
Her toplum ve her kültürün gündelik yaşamında ihtiyaçları doğrultusunda kullandığı farklı selamlaşma şekilleri vardır. Bu da toplum sağlığı için hem çok önemli hem de çok gereklidir.
Neden mi?
Çünkü toplumların kültürel değişimlerinin kolaylıkla izlenebildiği başlıca alanlardan biridir iletişim.
Tüm dillerde barış çağrısı taşıyan merhaba ve benzeri selamlaşma sözcükleri ve bu küçük eylem insanlık tarihinin en eski dönemlerinden beri insanlar arasında zarar vermeme temennisinin temelinden gelmiştir.
Şimdi kısa bir düşünelim.
Eskilerin iletişim şekli yaşamlarını çok daha kolaylaştırmamış mı?
Bir merhabayla başlayan sokak kültürü, komşuluk ilişkileri, sevinçlerin ve tasaların paylaşımı insanların hem ruh halini onarmış, hem de sosyalleşmeleri konusunda büyük destek olmuştur.
Dijital zamanda ise bugünkü gelinen nokta telefonlarımızın klavyelerinden tıkladığımız duygu durumunu bildiren o minik şekillerden öteye gitmemektedir.
Bu da zamanla insanların ruhsal ve sosyal doygunluğuna sekte vurmakta daha güvensiz daha sağlıksız daha insan sevmeyen bireylerin yetişmesine neden olmaktadır.
Bu bağlamda sıradan bir kelime gibi görünen ne hikmetse birbirimizden esirgediğimiz “merhaba”, manevi anlamda bizlere ne diyor biliyor musunuz?
“Benden size zarar gelmez.”
İşte bakın bir cümle ruhumuzdaki bütün kötü düşünceleri alt üst edip karşımızdaki kişiyle diyalogu tek bir renge indirerek sıcak ve samimi kucaklaşma olmadı mı?
Arapça kökenli olduğu söylenen bu kelime, her dilde aşağı yukarı aynı anlamı taşımaktadır ve anlamı oldukça güzeldir.
Farsça “mar “ve “heba” kelimelerinin bir araya gelmesiyle oluşan merhabada “mar” yılan” anlamında olup “haba” ise aramızı bozan her ne varsa yok edelim, en saf duygularla en samimi dileklerle karşı karşıya gelelim manasını taşımaktadır.
Gerçekçi olalım.
Bugün sanal dünya ve hakiki yaşam arasında bocalamaktayız. Gerçeğin samimiyetinin sanala yenik düştüğü günlerdeyiz.
Bu zaman diliminde pandemi sürecinin de bunu desteklemesiyle merhabasız günlere kucak açtık. İnsandan soyutlanmanın hepimize iyi geldiğini düşündük.
“Aman şimdi onunla mı uğraşacağım.”
Cümlesiyle sanki koca bir sorumluluktan kurtulduk. Bunu unutmamalılar ki bu kaçışlar büyük bir toplumsal çöküşün habercisidir.
Lütfen bugün sağımıza solumuza daha farklı bir gözle bakarak “Merhaba” diyelim.
Bu selamlama gönülden, çıkarsız ve samimi olsun. “Bir ihtiyacın var mı?” der gibi, “hayatıma hoş geldin” der gibi, “bir sorunun varsa ben buradayım” der gibi, “sen olmazsan ben de olmam“ der gibi olsun…
İnanmalıyız ki;
“Bir hayat bir merhabayla değişir.”
O zaman;
Merhaba Mersin
Merhaba yaralı kuş
Merhaba yetiştirme yurtları
Merhaba darülacezeler
Merhaba emekçi kadın
Merhaba sokak hayvanlarım
Merhaba edebiyat sanat
Merhaba sağlık
Merhaba atalardan intikal sağlıklı gıdalar
Merhaba üst komşum
Merhaba sokaktaki emekçim
Merhaba sardunyam, merhaba…
“Benden size zarar gelmez.”
