23 Nisan’da oğlunun gösterisini izlemek isteyen yüzde 74 engelli kadın, yetkililerden akülü araç istedi. Aykan, “Akülü sandalyem olursa ben oğlumla okula gidebilirim, gösterisini izleyebilirim” dedi.
Mersin’in merkez Toroslar ilçesinde yaşayan evli ve bir çocuk annesi Kader Aykan (30), 6 yıl önce geçirdiği bir rahatsızlık sonucunda neredeyse yürüyemez duruma geldi. Yüzde 74 engelli olan talihsiz kadın, yürüteç ve yakınlarının yardımı ile ancak bir kaç adım yürüyebilirken, yetkililerden yardım istedi. Kadının eli ve ayağı olan 9 yaşındaki oğlu Mahir Deren Aykan da annesinin tedavi ettirilmesini, kendisini gezdirmesini istiyor. Durumuyla ilgili İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabirine konuşan Kader Aykan, 6 yıldır bu hastalığı çektiğini söyledi. 6 yıl önce uzandığını ve kalktığında başının döndüğünü belirten Aykan, “Hastaneye git, gel derken 3. gününde yüz felci geçirdim. 8 gün burada hastanede yattım. Buradan Ankara’ya sevk ettiler. Orada hastanede yatarken 6. günümde tekrar bir yüz felci geçirdim. Bir kulağım sağır oldu, gözlerim görmedi. 1,5 ay öyle geçti. Bana bir alet takıldı ve kan değişimi yapılırken kulağım açıldı, gözlerim açıldı. Hastalığımın ilk 3 yılındaki tedavilerde iyi ilerlemeler oldu. Ancak son 2 yıldır sürekli geriliyorum. En son konuşmam baya bozuldu. Baya bir acı çekiyorum” diye konuştu.
“Maddi durumum yok diye Ankara’ya gidemiyorum”
Maddi durumu olmadığı için Ankara’ya gidemediğini vurgulayan Alkan, “Gitmem gerekiyor ama gidemiyorum. Mersin’de hastaneye gidiyorum ve burada da kemoterapi veriliyor. Oda beni iyice kötü ediyor. Ankara’ya gitmem lazım. Öyle bekliyorum. Kesin bir teşhis yok ama beyinde lezyon var. Bu lezyonlarda denge merkezini etkiliyormuş. O yüzden dengemi sağlayamıyorum. Buradaki doktorların hiçbiri bana umut vermiyor. Bu hastalığın tedavisi başka bir yerde var mı yok mu onu bilmiyorum. Çünkü bana hiçbir şekilde yön göstermiyorlar. Keşke bir umut verseler bana. Hiçbiri bir şey demiyor. Evin içinde işlerimi ya emekleyerek yapıyorum yada oturuyorum. Oturduğum yerde oğlumun okuldan gelmesini bekliyorum. Çünkü Deren benim elim, ayağım. Deren benim her şeyim. Kimse olmasa da o hep var” şeklinde konuştu
Bu hastalıktan önce bu yönde şikayeti olmadığını kaydeden Alkan, “Annem ve babam da felç ama onlar yürüyebiliyor, konuşabiliyor. Araştırdık genetik değil. Benim ki başka bir rahatsızlık. Onlar zaten beni gördüğünde kendi acılarını unutuyorlar. Annem topallaya, topallaya bana yemek getiriyor. Onlar şu an kendilerini hiç düşünmüyorlar, benim için uğraşıyorlar” şeklinde konuştu.
“Oğlumun 23 Nisan gösterisini izlemek için akülü araç istiyorum”
Tedavi olmak istediğinin altını çizen Alkan, “4 Nisan doğum günüm. Yetkililerden Allan rızası için sadece tedavi olmak istiyorum. 30 yaşındayım ve iyi olmak istiyorum. Oğlumla el ele dolaşmak istiyorum. Oğlumla zaman geçirmek istiyorum. Çünkü bu hastalık başıma geldiğinde o çok küçüktü. Oğlum hiçbir şey görmedi. Çocukluğunu yaşayamadı. Ben hiçbir şekilde hayat görmedim. Benim oğlumla geçirmek istediğim zamanlar var. Ben onunla dışarı çıkmak, parkta gezmek istiyorum. 23 Nisan’da gösterisi var ben gösterisini izlemek istiyorum. Oğlumun ve benim tek istediğim bu. Akülü sandalye istiyorum. Ben evin içinde emekliyorum. Hiçbir şey yapamıyorum. Akülü sandalye olursa ben oğlumun okula gidebilirim, gösterisini izleyebilirim. Ne olur bir akülü araç istiyorum” ifadelerini kullandı.
KPSS’ye de hazırlandığını ifade eden Alkan, “Hastalığım elverdikçe sınava hazırlanmaya çalışıyorum ama gözlerim biraz kötü durumda. Elimden geleni yapıyorum. Bir ay sonra sınavım var. Hani kazansam hem oğlumun hem de kendimin maddi durumunu biraz daha iyi edeceğim. Biraz daha istediğim şeyleri yapacağım” dedi.
Deren Alkan ise annesinin tedavisinin yaptırılmasını isteyerek, “Annemin eskisi gibi olup benimle birlikte gezmesini, okula götürmesini, beni getirmesini istiyorum. Kahvaltısını hazırlıyorum. İlaçlarını veriyorum. Yürümesine yardımcı oluyorum. Temizlik yapıyorum” diye konuştu.
İHA
YORUMLAR