SOHBET KÖŞESİ: DİYANET İŞLERİ BAŞKANI SÜLEYMAN ATEŞ’İN KATILIMYLA GÖRKEMLİ BİR TEMEL ATMA TÖRENİ YAPILMIŞTI
Anamur İmam Hatip Lisesinin temel atma töreni için başta Başbakan olmak üzere Bakanlara, Diyanet İşleri Başkanlığına, yöre milletvekillerine, civar il Valilerine, İlçe kaymakamlarına, Belediye Başkanlarına davetiyeler göndermiştik.
Hükümeti temsilen Başbakanın talimatıyla Diyanet İşleri Başkanı Sayın Süleyman Ateş, Başkan yardımcısı Ağabeyim Hamdi Mert törene katılmış, Din öğretimi genel müdürlüğü yetkilileri, İçel Valisi Sayın Naim Cömertoğlu, İçel’e bağlı ilçe kaymakamlarının tamamı, İlçelerin tüm belediye başkanları törende hazır bulunmuşlardı…
Anamur İmam Hatip Lisesi için Çeltkçi mahallesinde sayın Hacı Mehmet Sol’un bağış yaptığı 15 bin metrekare arsa üzerinde yapılan temel atma töreni çok görkemli olmuştu…
Törende Diyanet İşleri Başkanı Sayın Süleyman Ateş, İçel Valisi Sayın Naim Cömertoğlu, İlçe Kaymakamımız ve İlçe Belediye başkanımız birer konuşma yapmıştı.
Törende sunuculuk görevini üstlenmiş ayrıca bir de konuşma yapmıştım…
Ev sahipliği görevini iyi yapmış olmalıydım ki okulun temel atma töreninden sonra Valilikçe ve Din öğretimi genel müdürlüğünce takdirname ile ödüllendirilmiştim.
Bir yandan kiralık binada eğitim öğretime devam edilirken diğer yandan okul inşaatımız hızla devam ediyordu…
Okulun temel atma töreninden sonra rahmetli babam, okulun temel kazısında çalıştırılmak üzere Ermenek-Nadire’den 10’larca işçi getirtmişti…
Bölgede elektrik yoktu işçiler löküs’ler altında çift vardiya usulü gece de çalışıyorlardı…
Babam da dernek üyesi olmamasına rağmen devamlı inşaatın başında bulunuyordu… Hatta bir gece açılan temele düşmüş ve yüzü gözü kan içinde kalmıştı.
İşte böyle özveriyle çalışılıyordu… Devletten ödenek gelmiyor dernek kanalıyla vatandaşlardan toplanan para ile inşaat sürdürülüyordu…
Dernek yetkilileri gece gündüz demeden vatandaşların evlerine kadar gidiyor ve para toplamaya devam ediyorlardı…
Bir Pazar günü köylere giden heyete ben de katılmıştım… Dağ köylerinde yardım toplanıyordu…
Bir köyden geçerken beli iki büklüm halde elinde asası olan ihtiyar bir nine aracımızı durdurmuştu…
Ne istediğini sormuştuk…
Demiş di ki; “Evlatlarım. Duydum ki yeni yapılacak olan İmam-Hatip Lisesine para topluyormuşsunuz… Durun… Çorbada benim de tuzum bulunsun…”
Kuşağını çözmüş kuşağının 5-6 kat içinden bir miktar para çıkarmış, dernek yetkililerine vermişti…
Eline tutuşturulan makbuzu aldığı gibi teşekkür etmemize bile meydan bırakmadan aracımızın yanından uzaklaşmıştı…
Yine bir anımı da sizlerle paylaşmak istiyorum;
İlçemizin tanınmış simalarından Deveci Arif lakabıyla anılan bir hayırsever kişinin evine gitmiştik…
Kendisi vefat etmiş evinde yaşlı hanımı yalnız kalmıştı…
Durumu anlattığımız zaman bir bohça çıkarmış içinde çehiz’inden kaldığını söylediği altınlarını almış ve dernek başkanına kalın – kalın bileziklerini vermişti…
Yine hiç unutmuyorum;
Amcamın kızı Taliha Güçlü bir gün okula gelmiş ve en az 10 ton çimento alacak kadar para vermişti…
Artık okulun inşaatını insanlarımız üstlenmişlerdi.
Neredeyse Anamur ve Bozyazı’lı hayırseverler seferber olmuş, hemen – hemen her gün inşaata uğrar olmuşlardı. Vatandaşlardan toplanan yardım paralarıyla alınan demir ve çimentoyla 12 derslikli okulun subasmanını dökmüştük…
Hem de Bayındırlık elemanları kontrolünde…
İmam hatip lisesi inşaatı için devletten ödenek yoktu… İnşaat halkın yardımlarıyla yürütülmekteydi…
İnşaat devam ederken biz kiralık binadaki eğitim öğretime de büyük ölçüde hız vermiştik…
Yeni-yeni öğretmenlerimiz gelmişti… İlçe bazında yapılan sportif ve kültürel yarışmalarda okulun sesi duyulmaya başlamıştı.
Aynı yıllarda Ticaret Lisesi ve Kız Meslek Lisesi de açılmıştı…
Anamur Lisesinde de 2000’e yakın öğrencimiz vardı…
Okulun açıldığı yıllarda İlçede Kros müsabakaları yapılmaktaydı…
Erkeklerde binlerce öğrenci arasında İmam Hatip Lisesi öğrencileri dereceler almaya başlamıştı…
Okullar arası yapılan bilgi yarışmalarında diğer okullarla başa baş mücadele ediyorlardı.
Bu başarı durumları velilerin de dikkatini çekmiş ve Din Eğitimi Genel Müdürlüğünce ayrılan kontenjandan fazla öğrenci kaydolduğu için sınavla öğrenci almaya başlamıştık.
O dönemde İlçemizde okullarda yabancı dil olarak Fransızca okutuluyordu… Biz yabancı dil olarak İngilizceyi seçmiştik… Kayıtlarda bunun da etkisi olduğunu düşünüyorduk…
Diğer okullarda İngilizce okumak isteyenler kura ile belirleniyordu…
Ben biraz da Ulusal basında çıkan “Sorunuz Söyleyelim” köşesinden bahsetmek istiyorum:
Öğrencilik yıllarımda başlayan ve Sivas ilk Öğretmen okulunda devam eden, Anamur Lisesine geldikten sonra aralıksız sürdürdüğüm ‘’Sorunuz Söyleyelim’’ serüvenim İmam Hatip Lisesi müdürlüğümde de devam ediyordu… Ama bazı değişikliklerle…
Bu arada yıllar yılı devam eden ve ‘’Sorunuz Söyleyelim ‘’ sayfasını yürüttüğüm İslam Medeniyeti Mecmuası da kapanmıştı…
Hoşça kalınız.
